„Jakub Berman - kim był - szarą eminencją człowiekiem zaufania Moskwy zwykłym aparatczykiem współtwórcą Polski Ludowej odpowiedzialnym za zbrodnie stalinowskie prawą ręką Bolesława Bieruta czy też ideowym komunistą wierzącym do końca w nieodwracalność skoku do królestwa wolności . Biografia polityczna jednego z najbardziej kontrowersyjnych polityków Polski powojennej jest owocem wieloletnich badań autorki i próbą zmierzenia się z tą niezwykle złożoną i pełną znaków zapytania postacią.”
Autorką biografii wydanej przez IPN (praca doktorska „Jakub Berman. Biografia komunisty”) jest Anna Sobór –Świderska.
Książki nie czytałem. Przeczytałem natomiast poświęcony jej artykuł Piotra Gontarczyka w Rzepie - „Antybiografia komunisty”
http://www.rp.pl/artykul/61991,446368_Gontarczyk__Antybiografia_komunisty.html
Poczułem się w trakcie lektury tej pryncypialnej i bolszewickiej rozprawki jakby cudem przeniesiony w czasy młodości. W czasy kiedy recenzje wyglądały jakby były pisane w oparciu o instrukcję Wydziału Propagandy KC PZPR .
Gontarczyk czuje się zawiedziony sposobem w jaki autorka wykorzystała zaufanie pokładane w niej przez Partię IPN : „Akta IPN dawały ogromną szansę na pokazanie ideowej ewolucji Bermana i jego sposobu myślenia. Biografka skupiła się natomiast na wymyślaniu tego, czego w dokumentach nie ma, i opisywaniu rzeczy miałkich i wręcz trzeciorzędnych.”
Swój zawód Gontarczyk wykłada w punktach, których tytuły mówią same za siebie:
-Metoda wycinanek
-Czerwone okulary
-Zachwiane proporcje
-Poglądy miał jak partia
Zawarta w podpunktach treść jest już łatwo przewidywalnym rozwinięciem zarysowanych tez. Na „nowatorskim spojrzeniu na Jakuba Bermana „ Gontarczyk nie pozostawia suchej nitki. Bo jakie nowatorskie spojrzenie może wchodzić w grę – przecież jak pisze : „Dobrze wiemy, jakie poglądy prezentował Jakub Berman…”
Wiemy, wiemy – wszyscy komuniści byli na jedno kopyto:)
